Opgericht in de jaren 60 als speleoklub in Aalst. Ondertussen zijn de activiteiten echter niet meer beperkt tot tochten onder de grond. Canyoning, skieën, via ferrata, bergtochten,...

zondag 19 juni 2011

Puzzelen in de Germinal.

Maandag 13 juni opnieuw richting 'La Tranchée', maar eerst pit-stop bij Rudi in Furfooz voor een koffietje op z'n terras. Als dat geen luxe is!

Rudi, Marc en Joel komen een handje toesteken na de middag. Wat me voldoende tijd geeft om de 'fissure' nog een stuk te verbreden en hier en daar een lastige bult weg te werken.  Maar erg comfortabel wordt het niet! Elk stuk dat wordt verwijderd moet immers gestockeerd worden ook. En hier schuilt dus het grote probleem. Er is veel te weinig plaats. Goed puzzelen dan maar, om zo veel mogelijk kwijt te raken en de beschikbare ruimte ten volle te benutten. Hogerop in de spleet is er nog een iets grotere ruimte met net eronder een smaller stuk. Enkele grotere blokken worden gepositioneerd dat ze een vloer vormen en zo kunnen we nog  wat extra ruimte creeren. We kruipen nu dus onder ons eigen puin.



De toegang tot het vervolg.

Wanneer Rudi en co arriveren kunnen we het vervolg aanvallen, wat heel wat vlugger gaat. De losse blokken kunnen zo weggenomen worden en doorgegeven naar achter waar de puzzelaar van dienst, Joel, ze een plaatsje geeft.
Rudi neemt de maat. Beetje krap, maar doenbaar.


Zo zag het eruit vorige keer.

Het eindresultaat van onze dag wringen en wroeten.

We zitten nu onder een horizontaal plafond. 3m breed, 4m lang, opgevuld met losse blokken en grond. Reeds gedeeltelijk weggeruimd, maar nog geen duidelijk zicht op een evident vervolg. Er blaast ons een stevige tocht recht in het gezicht. Deze lijkt van de linkse zijde te komen waar het plafond terug omhoog gaat. Hopelijk is het geen cheminee waar we in terecht komen! Maar nog te vroeg om conclusies te trekken. Eerst nog een beetje meer puin ruimen zodat we een beter zicht krijgen op de mogelijkheden.

Fré



zondag 5 juni 2011

La Tranchée - alias le 'Germinal'

Hemelvaartsdag, daar maken we toch gewoon onderwereldsdag van.
Uiteindelijk al m'n moed bij elkaar geraapt en vertrokken richting la Tranchée. Dat was alweer geleden van april vorig jaar. Toen had ik er ook nog een dagje solo gecartoucheerd. Wat gepaard ging met het nodige gevloek en gesakker. Er moet immers een smalle spleet verbreed worden, om verder de stevige tocht te volgen. Geen evidentie want; smal en weinig plek om het puin te stockeren.
Maar we hebben er ondertussen zoveel tijd en werk ingestoken (tunnel van 14m) dat het zonde zou zijn om niet verder te doen, of het nu moeilijk is of niet! (het verloop van de voorbije werkzaamheden is te vinden op de blog van La Corde.)






De eerste blik op de spleet doet me weer even zuchten. Voor niets nodig echter. Het gaat veel vlotter dan verwacht. De linkse wand laat zich makkelijk cartoucheren, en vermits ik hoger blijf kan ik ook een groot deel van het puin laten liggen. De rest stockeer ik achter m'n rug in het beetje ruimte dat er aanwezig is. Goed stapelen is dus de boodschap. Hoe meer ik hier kwijtraak, des te minder moet er achteraf nog naar buiten gesleurd worden.



Op het einde lijkt het zich te sluiten. Net voorbij de grote bult op de rechtse wand opent zich een gang van een 4tal meter, gedeeltelijk opgevuld met losse blokken. Snap niet hoe ik daar vorige keer ben geraakt, laat staan dat ik me daar toen heb omgedraaid.

Op een uur of 4 tijd zijn de batterijen van het boormachine leeg en ben ik zo goed als volledig door de voorraad patronen. En zie ik volledig wit van het boorstof. De tocht maakt dat het stof recht m'n gezicht in wordt geblazen. Ben nu alleszins veel hoopvoller gestemd in verband met het vervolg van de werkzaamheden. Kan reeds zonder problemen tot bij het vertrekpunt van de gang, en de blokken die hier de doorgang versperren zijn, mits beetje hulp van een koevoet, makkelijk te verwijderen.

'Den bult' is geëlimineerd.



Van hier komt de tocht die we weken aan een stuk hebben gevolgd tijdens de tunnel-werkzaamheden.
Die blokken moeten en zullen volgende week uit de weg worden geruimd!

En alleen maar meevallers die dag, want; 'T buffet is opnieuw geopend; Geen slechte zaak dus, want nu kunnen we, eens terug in de buitenlucht, op een luttele 5 minuten het stof en de vermoeidheid wegspoelen met een frisse trappist.

Fré.