Echo... cho.ho.o.o.

Zondag 6 februari was de plaats van afspraak opnieuw 'la resurgence temporaire de Frumont'. Een beetje krap qua mankracht (enkel JC en ikzelf), maar er was nog een kans dat Bibiche ons zou versterken na de middag.

Er dus maar met z'n tweetjes ingevlogen. Ons eerste doel was de ingangspassage te verbreden en te verstevigen. We vreesden er echter voor dat we niet genoeg materiaal mee hadden om het een beetje degelijk te doen. De volgende keer brengen we genoeg buizen en beton mee, zodat alles nog eens een wateropstoot kan weerstaan.





Jc zag het zitten om de dag te spenderen aan het naar boven halen van de emmers. De ingang is voor hem net te smal, zeker in het naar boven komen. Z'n armen zijn die dag waarschijnlijk 5 cm langer geworden. Snap nog altijd niet hoe hij erin geslaagd is emmer na emmer boven te sleuren vanop 5 a 6 meter diep en die dan op de koop toe af en toe ergens bleven achterhaken.

'JC, hoe gaat het boven? Niet te lastig?'
'Gaat wel! Begon serieuze krampen in m'n armen te krijgen. Heb mij een goeie Chimay afgetrokken, niets beter om op krachten te komen.'

Onderin de put ging het ondertussen flink in de goede richting. Geen aarde meer, enkel nog grote blokken. Het volstond om ze te cartoucheren tot een iets hanteerbaarder formaat, om ze dan met een zware mokker tot emmerpuin te herleiden.

Rond de middag kreeg ik dan uiteindelijk zicht op een mogelijk vervolg.



De eerste fotos gaven aan dat er een of andere passage vertrok, maar echt duidelijk was het nog niet.



Eens de opening vergroot was bleken we op de goede weg te zijn. Er vertrok een licht dalende gang in de massieve rots, kleine concreties aan het plafond. Smal, maar ' a la limite' nog te doen.

Me voorzichtig in de passage laten glijden, voeten eerst. Net te doen... voor een stukje dan toch. Op een meter of zes van het begin van de passage stoten mijn voeten op een blok. Die ligt daar nogal ongelukkig. Verder zouden we die dag dus niet meer geraken.

Maar de motivatie is er voor de volgende keer want.... voorbij de blok loopt het verder...  we horen water stromen.... en we hebben een formidabele echo!

 Volgende keer dus werk aan de winkel. Ingang verstevigen, zodat we veilig enkele blokken kunnen verwijderen om een makkelijkere toegang te krijgen. Op maat van iedereen. JC heeft nu zo afgezien met het puin hijsen. Het wordt hoog tijd dat ook hij een kijkje kan gaan nemen beneden.

Eens dit geklaard is zullen we de ontdekte gang over enkele meters moeten verbreden met meer 'overtuigende' middelen. Het blok dat me nu nog de weg verspert zal ons dan niet lang meer parten spelen. 

Fré.